کتوک شعر میناب

((روی خنده های سیب راه می روم))

روی خنده های سیب راه می روم

بدون پاهایم

بدون تو.....

خنده هایت که تمام شد 

من می شوم مادر تمام سیب ها

تو می شوی بابای.......

نقطه سر خط آقا!

وقتی می گویم سیب

همه می ایستند

پاهایت

تمام الفباهای زندگی

حتی بابای باران هایم.........

_____________________________________________________________________

((پوتین))

هفت سالگی ام را برای چفیه پدرم چیدم

و پوتین هایی که در بیابان

نه خیابان شهدا.......

بزرگتر از پدرم شدم

باید برای پای پدرم از خیابان شهدا.......

پوتین تازه ای بخرم

 ______________________________________________________________________________________________________________________

((چفیه پدرم))

دیروز بود 

هفت سالگی ام را

برای جیفه پدرم  چیدم

و پوتین هایی که در بیابان

نه میدان شهداء....

که بزرگتر از پدرم شده اند

*

حالا بیت المقدس

جای خوبی برای آدم شدن است

شاید جنگی دیگر باشد

باید برای یک پای پدرم

از میدان شهداء پوتین تازه ای بخرم.

شما می توانید نظرات پیشنهاد های خود را در کادر اعلام نظر بنویسید