هاجر مهدی حسینی ، مینابی و اهل محله ی ولیعصر این شهر هفتاد و چند ساله است که اکنون دبیر ادبیات دبیرستان های بندرعباس است و جزو شاعران دیرآمده ولی زود توفیق غزل زن هرمزگان است و در کنار نام های قابل تاملی چون فهیمه نظری ، امینه دریانورد و بلقیس بهزادی لایه ها و گذرهای تازه ای در غزلش کشف می شود و می خوانیم غزلی خوب از ایشان
با خشت های مانده به جایت دلم خوش است
ای سرزمین به آب و هوایت دلم خوش است
همواره با سراب ، مرا جذب کرده ای
آری فقط به وسوسه هایت دلم خوش است
ای شادمانه ای که به پایان نمی رسی
حتی به روزهای عزایت دلم خوش است
مگذار تا که لال بمانم صدا بزن
به ناگهان موج صدایت دلم خوش است
هر بار کشته ای و مرا زنده کرده ای
پیغمبرم به معجزه هایت ، دلم خوش است